bronić sprawy

См. также в других словарях:

• bronić straconych pozycji — {{/stl 13}}{{stl 7}} bronić przegranej sprawy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Adwokat miał świadomość, że broni straconych pozycji. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… …   Słownik języka polskiego

• sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

• pozycja — 1. Bronić straconych pozycji «bronić sprawy, o której wiadomo, że nie ma szans powodzenia»: „Upadek” po pięćdziesiątym szóstym przyjął jako krzywdę osobistą, a nie jako fakt historyczny. Nikomu nic złego nie zrobił, bronił swoich przed bandami,… …   Słownik frazeologiczny

• pozycja — ż I, DCMs. pozycjacji; lm D. pozycjacji (pozycjacyj) 1. «położenie czegoś w stosunku do czegoś innego; miejsce, w którym coś jest określone za pomocą odległości od innych przedmiotów, punktów itp.» Określić pozycję statku. 2. «układ, położenie… …   Słownik języka polskiego

• ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… …   Słownik frazeologiczny

• krew — 1. Bez kropli krwi «o człowieku, o twarzy: bardzo blady»: (...) leżał na wznak. Twarz miał bladą, bez kropli krwi, oczy przymknięte. H. Rudnicka, Uczniowie. 2. Błękitna krew «pochodzenie arystokratyczne»: Daniel jest sierotą, a w jego żyłach nie… …   Słownik frazeologiczny

• rozprawa — ż IV, CMs. rozprawawie; lm D. rozprawaaw 1. zwykle w lm «omawianie, roztrząsanie czegoś; debata, dyskusja, obrady» Rozprawy sejmowe, parlamentarne. Toczyć długie rozprawy na jakiś temat. 2. «rozstrzygnięcie sporu, zatargu, zakończenie konfliktu,… …   Słownik języka polskiego

• stracony — straconyceni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. stracić (p.) stracony w użyciu przym. «taki, z którego nie będzie pożytku, na którego nie ma co liczyć, nie można się po nim niczego dobrego spodziewać, z którego nic nie będzie» Stracony człowiek …   Słownik języka polskiego

• stać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Xa, stoję, stoi, stój {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ludziach: utrzymywać ciało w pozycji pionowej, opierając się na stopach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stać na palcach. Ledwo stoję na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień